Andrzejkowicz-Butowt Michał, h. Gryf, gubernator grodzieński i wołyński. Ur. w drugiej połowie XVIII w., syn Tadeusza, pisarza i podstarościego grodzieńskiego, został w r. 1804 sędzią grodzkim grodzieńskim, w r. 1807 asesorem, a w r. 1810 prezydentem drugiego departamentu grodzieńskiego sądu głównego. Szybkie wyniesienie się swoje zawdzięczał w pewnym stopniu protekcji generał-gubernatora Litwy, Bennigsena, ożenionego z jego siostrą Katarzyną. W r. 1812 był marszałkiem powiatowym grodzieńskim i witał wkraczających do Grodna Francuzów. W r. 1813 zastępował czas jakiś nieobecnych: marszałka gubernjalnego szlachty grodzieńskiej, oraz cywilnego gubernatora grodzieńskiego. Był później, podczas gubernatorstwa Stanisława Ursyna Niemcewicza, wicegubernatorem cywilnym grodzieńskim; po śmierci Niemcewicza w r. 1817 pełnił zastępczo obowiązki gubernatora aż do r. 1819, kiedy otrzymał nominację na to stanowisko. 30 X 1824 został przeniesiony na gubernatora cywilnego wołyńskiego. W r. 1827 otrzymał dymisję: znajdował się pod śledztwem spowodu zatargu z grodzieńskim marszałkiem gubernjalnym Grabowskim o niewłaściwe wydatkowanie sum ziemskich. Usunięty ze służby publicznej, umarł po r. 1830. W r. 1821 sprawował urząd mistrza katedry grodzieńskiej loży masońskiej »Przyjaciele ludzkości«.

Akta archiw. Państw. w Grodnie; Dworzecki-Bohdanowicz, Herbarz litewski, rkp. Arch. Państw. w Wilnie; Wilenskij Wremiennik, 1913, V.

Janusz Iwaszkiewicz